Deze zin popte bij mij op, toen ik over de Oude Gracht liep, op weg naar de tweede trainingsdag van de SCHIP-aanpak. Veel van wat ik de afgelopen drie dagen heb gehoord, geleerd en gevoeld, geeft mij inzicht in mijn eigen gedrag en ontwikkeling. Een mengeling van verdriet en pijn schuurt door mijn lijf. De SCHIP-training is duidelijk voelbaar en doet de golven tot grote hoogten komen. In korte tijd doorvoel en doorleef ik mijn eigen ervaring op het gebied van verlies en conflict. Naast momenten van geluk, groei en vele nieuwe ontdekkingen, blijft het verdriet over het verlies van mijn eigen gezin groot. Zorgvuldig afhechten en samen ouders blijven was mijn wens. Waar was dat SCHIP vijf jaar geleden?
Wat ik vooral geleerd heb in deze drie dagen is: dat mensen verzachten als ze uit het conflict stappen. Verlies voedt het conflict. Door de SCHIP-aanpak kunnen de angels eruit worden gehaald en kun je uiteindelijk partners in ouderschap worden. Zorgvuldig uit elkaar en opnieuw verbinden. Het raakte me diep toen ik hoorde dat je elkaar niet los kunt laten omdat je van elkaar hebt gehouden.
Mijn passie is om ex-partners die ditzelfde proces doormaken,
met liefde en duidelijkheid,
ruimte gevend en nabij zijn,
directief en met een luisterend oor,
een zo zinvol mogelijke reis te laten maken met het SCHIP van Tineke en Leoniek.
Met mijzelf aan het roer.